1- Coğrafi Konum

Aladağ, Akdeniz Bölgesi'nin Adana Bölümü'nde yer almaktadır. İlçe merkezinin coğrafi koordinatları 37° 32' kuzey enlemi ile 35° 23' doğu boylamıdır.İdari yönetim olarak Adana'ya bağlıdır.Adana'nın kuzeyinde yer alan ve 100 km mesafede bulunan ilçenin doğusunda Kozan, güneyinde İmamoğlu ve Karaisalı, batısında Pozantı; kuzeyinde ise Niğde ve Kayseri yer alır. Aladağ'ın yüzölçümü 1347 km²'dir. Bu alanın 78 km²'si tarım arazisidir.Yüzölçümü bakımından Adana'nın 5.büyük ilçesidir.

2- Yeryüzü Şekilleri

İlçenin yeryüzü şekillerini Toros dağ sisteminin bir parçası olan Aladağlar oluşturur. Bu dağlar, ülkemizdeki dağların büyük bir kısmını oluşturan Alp-Himalaya dağ oluşum hareketi ile oluşmuştur.Jeolojik bakımdan en fazla bulunan kayaç türü kireçtaşlarıdır. Ayrıca II.ve III.jeolojik zamanlarda oluşan başkalaşım kayaçları ve volkanik kayaçlar da bulunmaktadır.Yeryüzü şekillerinin oluşmasında akarsular, buzullar ve karstik erimeler etkili olmuştur.Buna bağlı olarak çok sayıda buzul aşındırma şekilleri ve karstik şekiller bulunmaktadır.İlçe merkezinde denizden yükseklik 850 m dir.İlçe sınırları içinde en yüksek nokta aynı zamanda Toroslar'ın da en yüksek noktası olan Demirkazık tepesidir.(3758 m).İlçede yerleşmenin olduğu yerler dikkate alındığında yükseltinin en az olduğu yer Boztahta köyü (200 m); en yüksek olduğu yer ise Acıman Yaylası'dır (2150 m).

Aladağ ve çevresinde aktif faylar vardır. Ancak bugüne kadar çok şiddetli bir deprem olmamıştır. Haritada da görüldüğü gibi Aladağ üçüncü derece deprem bölgesindedir.

3- İklim ve Bitki Örtüsü

a) İklim:

Aladağ'da görülen iklimin yağış ve sıcaklık rejimi Akdeniz iklimi özelliği gösterir; fakat yükselti fazla olduğu için yıllık yağış ve sıcaklık değerleri değişir. Yükseltinin artmasına bağlı olarak sıcaklık değerleri düşer ,yıllık yağış miktarı artar.İlçede meteoroloji istasyonu bulunmamaktadır. En yakın meteoroloji istasyonu Pozantı'dadır. Bu meteoroloji istasyonunun verilerine göre Aladağ'ın yıllık yağış ortalaması 703 mm'dir.Ülkemizin yıllık ortalama yağış miktarının 600 mm olduğu düşünülürse ilçenin ülkemiz ortalamasından daha fazla yağış aldığı anlaşılır.Kışları yağışlı geçer.Akdeniz kıyılarından farklı olarak kar yağışları ve don olayı da görülmektedir.Yazları, yükseltinin artmasından dolayı serindir.Yıllık sıcaklık ortalaması 13,6° C'dir. En yüksek sıcaklık Temmuz ayında 38° C, en düşük sıcaklık ise Ocak ayında -12,5° C 'dir.

Hakim rüzgâr yönleri kuzey ve kuzeybatıdır. Ortalama rüzgâr hızı 2,4 m/sn'dir. Şimdiye kadar kaydedilen en hızlı rüzgar kuzeybatı yönünden 22,6m/sn (81.3 km/saat) esmiştir.

b) Bitki Örtüsü ve Hayvan Çeşitliliği(Flora ve Fauna)

İlçede bitki örtüsü çeşitlilik gösterir. Bitki örtüsünün %97'si ormanlık %3'ü makidir. İlçe sınırının başlangıç noktası olan Boztahta köprüsünden Hasan Dede (Aladağ)Geçidi'ne (1050 m) kadar kısa boylu çalı topluluğu olan makiler vardır. Maki türleri içinde yaygın olanlar defne ve mazı meşesidir.Yer yer keçiboynuzu ağaçları da bulunur.Otsu bitki türlerinden adaçayı,kekik,biberiye ve erika (funda) türleri de görülmektedir. Daha yükseklerde kızılçam, karaçam, ladin, sedir ve Toros köknarı ağaçlarından oluşan iğne yapraklı ormanlar vardır. 2200 m den sonra tundra ve savan ikliminin karakteristik bitkisi olan eğrelti ve geven türü çalımsı türler, bitki örtüsünün limitini göstermektedir. Vadi içlerinde ve akarsuya yakın yerlerde söğüt, çınar ve karaağaç türlerine rastlanır.Yörede akçam olarak isimlendirilen ve Türkiye kerestecilik piyasasında POS olarak bilinen bu karaçam ağacı ormancılık literatürüne girmiş bir ağaçtır.1880-2200 m rakımlarında yetişen çok uzun ömürlü ve kaliteli bir ağaçtır.Mobilya ve dekorasyon sektöründe en çok tercih edilen ağaç türlerindendir.Türkiye'de karaçam ve kızılçamın en kaliteli gövdesi bu yörede bulunur. Kayın ağacı ise Adana ilinde sadece Aladağ'da doğal olarak yetişmektedir.

Yapılan bilimsel araştırmalarda 1108 bitki türü, 297 alt tür, 161 de varyete olmak üzere 1566 takson tespit edilmiştir. Bu türlerden 392'si dünyada başka ülkelerde yetişmeyen endemik bitkidir. 26 bitki türü ise sadece Aladağ'da yetişmektedir.

Aladağ ilçe sınırlarında toplam ormanlık alan 92133 ha'dır. Bunun 65554,5 hektarı verimli (% 70,3), 26578,5 hektarı (% 29,7) ise bozuk ormandır.

Yukarıda bahsi geçen ağaç türlerinin dışında ilçede ; ardıç, meşe, dişbudak, gürgen, kayacık, çınar, kayın, defne, kızılağaç, ahlat ve alıç ağaçları da yetişmektedir.

Aladağ ilçe sınırlarında toplam ormanlık alan 92133 ha'dır. Bunun 65554,5 hektarı verimli (% 70,3), 26578,5 hektarı (% 29,7) ise bozuk ormandır.

Yukarıda bahsi geçen ağaç türlerinin dışında ilçede ; ardıç, meşe, dişbudak, gürgen, kayacık, çınar, kayın, defne, kızılağaç, ahlat ve alıç ağaçları da yetişmektedir

Hayvan Çeşitliliği: İlçedeki ormanlarda dağ keçisi, vaşak, tavşan, tilki, ayı, yabandomuzu, sansar, kurt, porsuk, şahin, kartal gibi yaban hayvanları mevcuttur.

4- Hidrografik Özellikleri(Akarsuları ve Gölleri)

İlçe sınırlarında bulunan akarsular: Seyhan Nehri'nin kolları durumundaki Doğan Çayı, ( Suyu)Zamantı Çayı,Eğni Çayı'dır.Bu çaylar yağmur suları,Toroslar'dan gelen kaynak suları ve ilkbahar aylarında erimeye başlayan kar suları ile beslenmektedir. Zamantı Çayı İç Anadolu Bölgesi'ndeki Uzunyayla platosundan doğarak Feke yakınlarında Göksu ile birleşir ve Kapuzbaşı Şelalelerinin sularını da alarak Seyhan Nehri'ne ulaşır.İlçe sınırları içinde doğal göl bulunmamakta-dır. Seyhan Nehri üzerinde kurulmuş olan Çatalan Barajı'nın sınırları ilçeye bağlı Topallı Köyü'ne kadar uzanmaktadır. Seyhan Nehri üzerinde kurulması planlanan Yedigöze Barajı ve Hidroelektrik Santralı ile ilgili çalışmalar devam etmektedir.

İlçe yer altı suları ve kaynaklar bakımından zengindir.Torosların yüksek kesimlerindeki kar erimeleri, yer altı suyunun beslenmesini sağlar. İlçenin içme suyu da çok temiz,sağlıklı ve tadı hoş olan bu kaynaklardan sağlanmaktadır.

Toprak Yapısı

İlçede en yaygın olarak bulunan toprak tipi kırmızı renkli Akdeniz toprakları (Terra-Rossa)dır.Bu topraklar kireçtaşı,kil ve serpantin gibi kayaçların parçalanması sonucu oluşmuştur. Kireçtaşları içindeki demirin su ile temas ederek oksitlenmesi (paslanması) sonucunda da kırmızı bir renk almışlardır. Toprakların dokusu kumlu, killi, tınlıdır. Toprakların killi olması kireçtaşlarının bünyesinde bulunan karbonatların topraktan uzaklaşması ve bunun yerine bünyesinde bulunan killi maddelerin kalmasının bir sonucudur.1000 m den yüksek kesimlerde ise organik madde birikimi fazla olduğundan toprakların rengi biraz daha koyulaşarak kırmızımsı kahverengini almaktadır. Eğimin arttığı yerlerde taşlı topraklar,eğimin azaldığı kesimlerde ise tarım için uygun ve verimi yüksek olan topraklar bulunur.Verimli toprakların bulunması ilçede organik tarım yapılmasını kolaylaştırmıştır.