TARİHÇE

Karaisalı tarihinin derinliklerine inildiğinde Roma devri kalıntılarına rastlanır. Roma devrinde MİDİLLİ olarak adlandırılan şehrin kalıntıları Karaisalı’nın güneyinde bulunmaktadır. Dönemin büyük şehirlerinden biri olan Midilli’nin 70 binin üzerinde nüfus barındırdığı tahmin edilmektedir.

Midilli şehri Büyük İskender’in Anadolu’yu istilası sırasında yıkıldıktan sonra birçok uygarlıklar görmüştür. Ancak Türklerin Anadolu’ya gelişlerinden sonra yöreye vurdukları Türk uygarlığı mührü son derece belirgin olup, günümüzde birçok Selçuklu ve Osmanlı eserleri ve isimlerine rastlıyoruz.

Yöreye Selçuklu Türklerinin yerleşmesi ile birlikte şehrin adının “ÇECELİ” olarak değiştirildiğini görüyoruz. Günümüz ilçe halkının Yüreğir Ovasından gelen Ramazanoğulları ve Menemencioğulları soyundan geldiğini biliyoruz. İlçeye bugünkü ismi, Ramazanoğullarından Kara İsa Bey’e atfen verilmiştir.

1481-1496 yılları Mısır Memlük Sultanı Kayt'ın bölgede hakim olduğu bilinmektedir. Yavuz Sultan Selim'in Mısır Memlüklerini yendiğinden sonra bölge yeniden Ramazanoğullarına teslim edilmiş. Çeceli yani bugünkü Karaisalı Karaisa aşiretine verilmiştir. Bu devirde burada daha başka göçebe aşiretleri de vardı. Bunların başlıcaları Farsal, Bozdoğan, Kusan, Gündüz, Kuşdemir, Özer, Sarıkeçili ve Karakeçilidie. Zamamla bölge nüfusunun da artması sebebiyle bu aşiretlerin bir kısmı tarıma elverişli Güney Çukurova bölgelerine yerleştirilmişler, diğerleri Kuzay kesimde hayvancılıkla uğraşmışlardır.

Çeceli, Hicri 1255; Miladi 1835 yılında kaza olmuştur. İlk Kaza merkezinin bugünkü Hacılı Köyü olduğu söylenmektedir. İlçe kurulduğu zamandan bu yana pek fazla bir gelişme göstermemiştir. Kurtuluş savaşı yıllarında düşman işgaline uğramayan Karaisalı; işgalden kaçanların toplandığı yer olduğu gibi savaş esnasında stratejik bir hareket noktası görevi de görmüştür. Jandarma Yüzbaşı Ali Ratıp Bey (Tekelioğlu Sinan takma adıyla tanınır) bizzat Mustafa Kemal Paşa'nın özel emriyle Batı Klikya denilen bölgenin kurtarılması amacıyla görevlendirilmiş ve üstteğmen Mustafa Besim ile birlikte kuzeyden bugünkü Aladağ İlçesi Büyüksofulu Köyü yoluyla Hacılı Köyü üzerinden 1 Nisan 1920 de Karaisalıya gelerek Milli Mücadelenin Çukurova'da başlatılmasını sağlamıştır.

İlçenin sınırları içerisinde;

• Milvan Kalesi
• Kemerli Han,
• Tekmeli Çeşme,
• Keçi Kalesi,
• Kubbeli Camii,
• Kız kalesiSurlu Han(Kısra Kalesi)
• Minareli Han

gibi tarihi eserler mevcuttur.

COĞRAFİ DURUM

Karaisalı, akarsular bakımından zengin sayılabilecek düzeydedir. Seyhan Nehri ilçenin doğu sınırını oluşturur. Eğlence, Körkün ve Çakıt Çayları ile Üçürge Deresi her mevsim su bulunan akarsulardan olup Seyhan Nehrine dökülmektedir.

Karaisalı 37 Kuzey enlemi ile 35 Doğu boylamları arasında yer almaktadır. Adana iline bağlı olan Karaisalı, doğusunda İmamoğlu, güneyinde Yüreğir ve Seyhan, batısında Tarsus ve Pozantı, kuzeyinde Aladağ ilçeleri ile çevrilidir. Adana’nın kuzeyinde ve şehre 47 km uzaklıkta olan Karaisalı’nın yüzölçümü 1.775 km²’dir. Denize uzaklığı 93 km olup ilçe merkezinin denizden yüksekliği 241 m'dir.Karaisalı, engebeli arazinin bittiği Toros dağlarının başladığı yerde kurulmuş ovayı tepeden bakan, engebeyle dağ arasında köprü vazifesi gören bir yerleşim birimidir.
 
Karaisalı, akarsular bakımından zengin sayılabilecek düzeydedir. Seyhan Nehri ilçenin doğu sınırını oluşturur. Eğlence, Körkün ve Çakıt Çayları ile Üçürge Deresi her mevsim su bulunan akarsulardan olup Seyhan Nehrine dökülmektedir.

Ayrıca yörede Çatalan ve Nergizlik Barajları mevcuttur. Çatalan Barajı Adana’nın içme suyu ihtiyacını karşılamaktadır.

Karaisalı, Akdeniz ikliminin özelliklerini taşımaktadır. Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır. Bölgede meydana gelen yağışlar, genellikle yamaç yağışları ve gezici hava kütlelerinin karşılaşması ile oluşmaktadır. Ortalama yağış miktarı 917 mm'dir. Özellikle yaz döneminde nem yüklü sıcak bir hava görülmektedir. Bölgede 38 yıllık ortalama sıcaklık 18.3 °C'dir. En soğuk ay Ocak (8.82 °C), en sıcak ay ise Ağustos'tur (27.5 °C). Yine 38 yıllık verilere göre ortalama yüksek sıcaklık 24 °C, ortalama düşük sıcaklık 13.9 °C'dir.

İlçenin bitki örtüsü de Akdeniz iklimi özellikleri taşımaktadır. Yüksekliğin az olduğu yerlerde bodur ağaçlardan oluşan makiler görülmektedir. Ve yörede bol miktarda murt (mersin) olması sebebiyle yöre insanlarına Murtçu adı da verilmektedir.

Yüksekliğin fazla olduğu yerlerde ise ormanlar meşe, kızılçam, ardıç göknar, sedir gibi ağaçlardan oluşmaktadır. Maki toplulukları, tahrip edilen ormanlık alanlarda görülmektedir. Yaz mevsiminin kuraklığı ve uzunluğu bitki örtüsündeki çeşitliliği azaltmaktadır.